Osteoporoza, znana dawniej jako zrzeszotnienie kości, to schorzenie podstępne, o postępującym charakterze, przez długi czas rozwijające się w sposób nie zwracający uwagi. Powoduje systematyczny ubytek tkanki kostnej. O istnieniu tej choroby najczęściej dowiadujemy się, kiedy po niewielkim nawet urazie przytrafia się złamanie kości. Słusznie zatem osteoporoza bywa nazywana złodziejką kości.

W trosce o Państwa zdrowie, komfort i samopoczucie przygotowaliśmy pakiet badań profilaktycznych, dzięki którym można ocenić stan tkanki kostnej i zawczasu wdrożyć postępowanie chroniące przed rozwojem lub postępem zrzeszotnienia kości.

Nadmierna podatność kości na uszkodzenie w osteoporozie jest wynikiem zmniejszenia gęstości mineralnej tkanki kostnej i zaburzenia jej struktury. Wynika to z nieprawidłowości w gospodarce wapniowo-fosforanowej. To z kolei często jest warunkowane przez zaburzenia hormonalne lub menopauzę – kiedy niektóre hormony, w tym hormony kobiece wytwarzane są w mniejszej niż dotychczas ilości.

Sygnały alarmowe świadczące o tym, że w organizmie rozwija się osteoporoza, to:

• nagły, często silny lub ostry ból w okolicy kości lub pobolewanie w tym samym miejscu – mogą świadczyć o złamaniu;
• wady postawy: wysunięty do przodu brzuch, pochylająca się coraz bardziej do przodu sylwetka, uwypuklający się garb;
• redukcja wzrostu – jeśli towarzyszy jej ból, jest to raczej objaw osteoporozy a nie starości;
• bóle brzucha i zaburzenia trawienia – mogą być wynikiem ucisku żeber na narządy wewnętrzne.

Przy podejrzeniu zrzeszotnienia kości należy wykonać badania laboratoryjne krwi pod kątem zawartości wapnia i fosforu – głównych składników tworzących kości. Ponadto stężenie fosforanów nieorganicznych wpływa na wbudowywanie wapnia w kość: im jest ich więcej, tym lepiej wapń przenika do kości. Wbudowywanie wapnia w tkankę kostną zależy też od witaminy D3 25(OH), która wespół z parathormonem ułatwia wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego. Istotna jest też morfologia krwi określająca albuminy – ponieważ z białkami tymi związane jest ok. 40% wapnia znajdującego się w krwiobiegu. Pozostała jego ilość niesiona przez krew znajduje się w osoczu. Tu znów przydaje się określenie stężenie parathormonu – im jest go więcej, tym wyższe stężenie wapnia w surowicy.

Do analizy pobiera się kilka mililitrów krwi. Badanie przeprowadzane jest w laboratorium należącym do OCM.

Na badanie należy zgłosić się, będąc na czczo.